Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2019

Θραυσμές

Σε είδα που γελούσες ξένοιαστα.
Μαλλιά, μάτια, χέρια, όλα γελούσαν.
Σε είδα να γελάς με την καρδιά σου
και κρύφτηκα να μην με δεις.

Την καρδιά σου που λάτρεψα
όσο κρατάει ένα φεγγάρι
και του αηδονιού το τραγούδι.

Πόνεσα με τη χαρά σου
και πιο πολύ πόνεσα
που ήμουν μακριά
και δεν άκουσα τη φωνή σου.

Έφυγες μακριά μου
και δεν ακούω πια την καρδιά σου
δεν την έχω στο λαιμό μου φυλαχτό.

Κρύφτηκα και σε κοιτούσα
όπως κρυβόμουν στην αγκαλιά σου
κι έκλαιγα από μέσα μου να μη με δεις
γιατί ψέματα δεν ήθελα να σου πω.

Πονούσε να είμαι μαζί σου κι εσύ
να κρύβεις την καρδιά σου από μένα.
Μα τώρα πονάω που δεν ακούω τη φωνή σου.

Ίσως μια μέρα δεν θα με νοιάζεις
δεν θα σου κρύβομαι και τότε
θα πονέσω ακόμα πιο πολύ

Ίσως μια μέρα έρθεις και με κοιτάξεις
με το ίδιο βλέμμα ακριβώς
όπως με κοίταζες πάντα
και τότε θα πονέσω πιο πολύ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θέλεις να πεις κάτι;