Δικιά μου.
Εδώ και κάποιους μήνες έχω κρεμάσει στο λαιμό μου ένα κόκκινο μενταγιόν. Μια κόκκινη πλαστική καρδούλα.
Την έχω κρεμάσει χαλαρή στο στήθος μου, όχι ασφυκτικά στο λαιμό μου σαν τσόκερ. Χαλαρή να ίπταται σαν εκκρεμές. Να κυματίζει και να ακούει την καρδιά μου την κρυμμένη. Την αληθινή.
Αληθινή είναι η καρδούλα. Κόκκινη. (Αντιπαθούσα το κόκκινο, τώρα πιάνω το μάτι μου να σκαλώνει σε κόκκινα κασκόλ και να σκέφτομαι πόσο όμορφα δείχνουν.) Είναι από ρητίνη; Από πλέξιγκλας; Από γυαλί; Από λειασμένη πέτρα; Δεν ξέρω. Δεν ξέρω από τι είναι φτιαγμένη. Δεν ξέρω πόσο ανθεκτική ή εύθραυστη είναι. Είναι πάντως δροσερή. Όχι κρύα. Η καρδούλα μου!
Είναι η καρδούλα μου. Έίναι ο έρωτας, απαλός σαν φτερό. Ζεστός σαν αγκαλιά. Ανθίζουν χαμόγελα ασυναίσθητα. Αγαπάω. Μεγάλη λέξη, μα τόσο αβίαστη!
Ο Τζακ Νίκολσον, είχε πει, αν την ώρα που ερμηνεύεις σου βγει κάτι εκτός κειμένου, μην το σκεφτείς, μην το υπολογίσεις, πες το, όπως σου έχει έρθει και βγει. Πέστο!
"Δεν χάθηκε ο κόσμος να πεις "σ' αγαπώ μέχρι τον ουρανό!", δεν χάνεις σε τίποτα, σε υπόληψη, σε γόητρο. Μεγάλοι άνθρωποι είστε, ξέρετε κι οι δυο τον έρωτα και τις υπερβολές του που τον συνιστούν. Δεν αναιρείς τη σοβαρότητά σου, δεν δεσμεύεσαι περαιτέρω, δεν είναι φορτίο ο έρωτας να κουβαλάς αλλιώς θα σπάσει." Τάδε έφη γυναικείου περιοδικού εντιτόριαλ.
Ο έρωτας παίρνει διάφορες μορφές. Για πρώτη φορά στη ζωή μου ο έρωτας με κάνει και χαμογελάω όπως όταν βλ΄πεω ένα όμορφο λουλουδάκι. Απλά και γλυκά και πηγαία. Δεν έχω αγωνία. Ξέρω πώς και πως θα προστατέψω την πολύτιμη, βαρύτιμη ύπαρξή μου. Και ξέρω επίσης τους χάρτινους δράκους που την απειλούν. Χαρτί χρωματιστό μόνο. Χαμογελώ, και δεν έχω πληγωμένο εγωισμό, και έχω ανησυχίες και προβληματισμούς που μπορεί να γίνουν ύφαλοι, μα δεν φοβάμαι.
Δεν φοβάμαι.
Πάμε άλλη μία. Δεν φοβάμαι. Σε σημείο να σκέφτομαι ότι κίβδηλος είναι ο έρωτάς μου. Είναι δυνατόν να μη φοβάμαι; Να μη θέλω δράματα κι αγωνίες; Να μη χαζεύω; Να φέρομαι με τόση λογική και γλυκύτητα; Να φτιάχνω γλυκά χωρίς στόχο το κοπλιμέντο; Να θέλω να μοιρατώ τους δικούς μου θησαυρούς στα κουτάκια μου;
Είναι δυαντόν. Συμβαίνει. Δεν ξέρω για πόσο. Δεν ξέρω αν αυτό είναι αληθινό. Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει. Αν θα κρατήσει αρκετά. Αρκετά, σε σχέση με τι; Αρκετά, για να γίνει τι;
Αγαπώ. Τόσο απλά. Και φοράω ένα ωραίο μενταγιόν. Τόσο απλά κι όμορφα.
Ευχαριστώ.
