Δώσε μου τα δάκρυα που κύλησαν στα στριφώματα στις τσέπες σου.
Δώσε μια ματιά. κοφτερή και καμπύλη δρεπάνινη, ρίξτη μου στα πόδια μου μπροστά, με αδιάφορη ευστοχία.
Κι εγώ, τα παραμύθια που με ξυπνάνε το πρωί θα σου χαρίσω.
Κι όλα μου τα λουλούδια, δικά σου, κι όλο το νερό στα πηγάδια μου, να λούσεις τα μαλλιά σου.
Κράτα μου το χέρι σφιχτά, πήγαινέ με στα μαγικά σου περιβόλια, κράτα με σφιχτά και τράβα με, μην δίνεις σημασία
Στ' αγκάθια και στις αστραπές.
Έρχεται ο Θάνατος, πάντα έρχεται, να μην τον φοβάσαι.
Μάθε να κοιμάσαι με την ανάσα του σαν δροσερό σύννεφο στο αυτί σου
Ζήσε με την ανακούφιση ότι θα γυρίσεις εκεί που ξεκίνησες
Ό, τι κι αν γίνει
Όσο κι αν χαθείς.
Άσε με να σε προστατεύω, άσε με να ανησυχώ για σένα, άσε το ένα χέρι σου κατειλημμένο από μένα
Άσε με να υπάρχω σαν παρουσία δίπλα σου, το καρδιοχτύπι μου δεν θα σ' ενοχλεί, ούτε τον αέρα θα σου κλέβω,
Θα μιλάω με τις πεταλούδες και θα σου δίνω να φας μέλι τρυφερό,
Θα μυρίζω το φως και θα μείνουμε για πάντα στο σούρουπο, το σκοτάδι δεν θα μας φτάσει ποτέ.
Θα βλέπω το σβέρκο σου και θα σε θαυμάζω, θα τρέχω μαζί σου, το βάρος το απαραίτητο για να σε ησυχάζει, γιατί εσύ τον εαυτό σου σε καρφί τον κρεμάς, σε ξέρω καλά, ξέρω ανθρώπους σαν κι εσένα πολύ καλά.
Μην με κοιτάζεις χωρίς πτυχώσεις, είμαι εδώ μπροστά σου και γίνομαι συντριβάνι, κοίτα το φως πάνω μου
Μην με κοιτάζεις, πάρε το χέρι μου, άρπαξέ με,
Κι εγώ θα σου δώσω όλες τις μνήμες μου σε κρυστάλλινο κουτί όλο μυτερά σκαλίσματα
Κι εγώ θα σου δώσω όλο μου το μέλλον και νύχια που ακόμα δεν έχουν βγει.
Δώσε μια ματιά. κοφτερή και καμπύλη δρεπάνινη, ρίξτη μου στα πόδια μου μπροστά, με αδιάφορη ευστοχία.
Κι εγώ, τα παραμύθια που με ξυπνάνε το πρωί θα σου χαρίσω.
Κι όλα μου τα λουλούδια, δικά σου, κι όλο το νερό στα πηγάδια μου, να λούσεις τα μαλλιά σου.
Κράτα μου το χέρι σφιχτά, πήγαινέ με στα μαγικά σου περιβόλια, κράτα με σφιχτά και τράβα με, μην δίνεις σημασία
Στ' αγκάθια και στις αστραπές.
Έρχεται ο Θάνατος, πάντα έρχεται, να μην τον φοβάσαι.
Μάθε να κοιμάσαι με την ανάσα του σαν δροσερό σύννεφο στο αυτί σου
Ζήσε με την ανακούφιση ότι θα γυρίσεις εκεί που ξεκίνησες
Ό, τι κι αν γίνει
Όσο κι αν χαθείς.
Άσε με να σε προστατεύω, άσε με να ανησυχώ για σένα, άσε το ένα χέρι σου κατειλημμένο από μένα
Άσε με να υπάρχω σαν παρουσία δίπλα σου, το καρδιοχτύπι μου δεν θα σ' ενοχλεί, ούτε τον αέρα θα σου κλέβω,
Θα μιλάω με τις πεταλούδες και θα σου δίνω να φας μέλι τρυφερό,
Θα μυρίζω το φως και θα μείνουμε για πάντα στο σούρουπο, το σκοτάδι δεν θα μας φτάσει ποτέ.
Θα βλέπω το σβέρκο σου και θα σε θαυμάζω, θα τρέχω μαζί σου, το βάρος το απαραίτητο για να σε ησυχάζει, γιατί εσύ τον εαυτό σου σε καρφί τον κρεμάς, σε ξέρω καλά, ξέρω ανθρώπους σαν κι εσένα πολύ καλά.
Μην με κοιτάζεις χωρίς πτυχώσεις, είμαι εδώ μπροστά σου και γίνομαι συντριβάνι, κοίτα το φως πάνω μου
Μην με κοιτάζεις, πάρε το χέρι μου, άρπαξέ με,
Κι εγώ θα σου δώσω όλες τις μνήμες μου σε κρυστάλλινο κουτί όλο μυτερά σκαλίσματα
Κι εγώ θα σου δώσω όλο μου το μέλλον και νύχια που ακόμα δεν έχουν βγει.
