Θα σε φιλήσω το σούρουπο

Για κοίτα δυο στιγμές
το φως που βγαίνει σαν λουλούδι και διψάει
με πόση αγωνία που δεν θα μάντευες ποτέ
να χαϊδέψει μάγουλα και διαθέσεις
άσπιλες κι άγουρες σαν πέτρες λαξευμένες.

Θέλω πολύ να κρατήσω το χέρι σου
σαν απόδειξη αγάπης
και σαν συνήθεια
σαν άσκηση δύναμης κι εμπιστοσύνης
και σαν επίδειξη
επειδή θα στο ζητήσω και θα μου το δώσεις
χωρίς να σιγουρευτώ ποτέ
ποτέ, είναι πολύ σημαντικό,
ότι ήθελες να μου δώσεις το χέρι σου
αλλά ντρεπόσουν να μου το δώσεις χωρίς να στο ζητήσω
και ντρεπόσουν παραπάνω να ζητήσεις το δικό μου.

Τα γκρίζα περιστέρια κουβαλάνε τα μυστικά μας
και κοιμούνται τις νύχτες ησυχασμένα
κοίτα το φως, κοίτα το φως στο πρόσωπό μου,
κοίτα πώς βγάζω φτερά μεταξένια
κοίτα με.

Την ομορφιά σου έκλεψα σαν μέλι στην κηρήθρα
τη λούζομαι αργά με άηχες ανάσες
και όλο κλαίω τη λύπη μου στοίβαξα υπομονετικά
τα μεγάλα ξεσπάσματα που έπνιγα
και τους θυμούς σουβλερούς
αγκάθια που στολίζουν το κούτελό μου
που εσύ μου ζήτησες να τα βγάλω
πολύ απλά, επειδή ήθελες να με φιλήσεις.

Ο χρόνος κυλάει σαν νερένια λόγια
και ποτέ δεν θα καταλάβω αν με ξελόγιασε ή αν με ξεγέλασε
και όλη αυτή η ομορφιά είναι δικιά μου
κι αν το φως που ρούφηξα το άξιζα.