Τι να βάλω σε γάμο (εισαγωγή)

 Καταρχήν και στα δικά σας.

 Δεν ξέρω αν είναι ευχή ή κατάρα για εσάς, εγώ σας το εύχομαι, δεν σας το καταριέμαι, οπότε άμα έθιξα την ανεξαρτησία σας μην υστεριάσετε σαν τη θεια Ευτέρπη με το λεκιασμένο κιλίμι, αφήστε την ευχή να πέσει κάτω να φάει τα μούτρα της. Στο κάτω κάτω, σας ξέρω κι από χθες κι έχω το θράσος να σας εύχομαι για τη ζωή σας; ΑΑΑ μα πια. 

 Επιτρέψατέ μου ωστόσο όπως σας νουθετήσω σχετικώς με τον ενδυματολογικόν, αντικείμενο το οποίο ανερυθρίαστα κομπάζω πως (και πώς) κατέχω, διότι αφενός έχω διαβάσει πολλά περί μοδός και τους αντικρουομένους αυτής κανόνες, αφετέρου δε τάσσομαι κατά της συντηρητικούρας δικτατορίας της αισθητικής. Δηλαδή όταν ακούω την κάθε κοπελιά που θεωρεί την Καινούργιου "καλοντυμένη" να εκσφενδονίζει κακιασμένα -η ίδια τα θεωρεί σούπερ πνευματώδη και σαρκαστικά- σχόλια προς κάθε εύκολο στόχο, με το επιχείρημα "της αισθητικής", ε άντε μωρή από δω. Έχεις διαβάσει αισθητική φιλοσοφία και σ'έχει ταρακουνήσει συθέμελα, ναι; (Εγώ έχω διαβάσει, που να μην έσωνα.) Και το σχόλιο για την Καινούργιου δεν καυτηριάζει την Καινούργιου και την αισθητική της, σιγά το γούστο και την καλλιέργεια που έχω για να κρίνω κιόλας, αλλά την άποψη πως το φορτωμένο είναι επίσημο, το υπερβολικά προσεγμένο είναι περιποιημένο, και το χειρότερο, πως μια γυναίκα οφείλει όχι μόνο να περιποιείται τον εαυτό της, όχι μόνο να τον περιποιείται αποκλειστικά εξωτερικά, όχι μόνο να τον περιποιείται αποκλειστικά εξωτερικά με αποκλειστικά ακριβά προϊόντα, αλλά ούτε τα σκουπίδια να μην μπορεί να κατεβάσει χωρίς να έχει βάλει ρουζ.

 Το αυτόν με τα φεμινιστικά μου. Δεν θα αναλύσω τώρα τη φιλοσοφία "Βαμμένη Ξανθιά", ας ελπίσω απλά να μην θεωρείτε τη Βαμμένη Ξανθιά θέσφατο ομορφιάς.

 Εύχομαι, για το καλό σας ε, να μην ψάχνετε την ομορφιά στα εξτένσιον, στο φυσικό μακιγιάζ, στο μαυρισμένο και τονωμένο όσο πρέπει στομάχι, γιατί είναι σαν να γλείφετε το περιτύλιγμα του γλυκού θεωρώντας ότι τρώτε το γλυκό.

 Έρχονται όμως κάποιες περιστάσεις, που μια στολή δεν είναι απαραίτητη (αν και πολλοί διαφωνούν), αλλά είναι πολύ πολύ χρήσιμη. Στολή, ήτοι ένα κοστούμι, μια φορεσιά που μας δείχνει "κάπως" και φαινόμαστε "κάπως" και άρα οι άλλοι μας κρίνουν "κάπως". Τέτοιες περιστάσεις είναι το δεύτερο ραντεβού, το πρώτο επίσημα ραντεβού (γνωρίζεστε καιρό φιλικά, και ξαφνικά, μωρέ λες;), οι ορκωμοσίες, οι κηδείες, οι συνεντεύξεις για δουλειά και οι γάμοι. Σήμερα θα επικεντρωθώ στους γάμους.

 (Ελπίζω πάντως, κι ειλικρινά εύχομαι, να μην θεωρείτε τον κόσμο ένα μέρος που σ' όλα τα μέρη του χρειάζεστε στολή. Ελπίζω να βλέπετε στον καθρέφτη σας, πρώτ' απ' όλα, τη διάθεσή σας. Ελπίζω να έχετε βρει ανθρώπους που να βλέπουν αυτά που καλύπτετε και να σας αγαπούν γι' αυτά.)

 Οι γάμοι δεν είναι παίξε γέλασε. "Έχω γάμο", λες στην κομμώτρια, και τσουπ, περιμένεις ειδική μεταχείριση, προφανώς τις άλλες φορές που δεν είχες γάμο δεν θα σ' ένοιαζε να σε κάνει σαν στραβή περικοκλάδα. "Έχω γάμο", λες στην πωλήτρια, και ξαφνικά ένα ρουχαλάκι αδικαιολόγητα πανάκριβο αποκτά λόγο ύπαρξης. "Έχω γάμο", λες στους συναδέλφους και η τεμπελιά σου δεν συγχωρείται αλλά δικαιολογείται. Το ηθικό δίδαγμα: Σ' ένα γάμο φοράτε τα καλά μας και πάτε σένιοι. Επειδή:

• Αυτά θα φοράνε όλοι. Είναι κανόνας η ομοιομορφία σ' αυτές τις περιπτώσεις. Διότι:
• Το ζευγάρι, που αρκετά έχει ταλαιπωρηθεί ήδη να σας μαζέψει και να σας ταϊσει, είναι στο επίκεντρο κι εκεί πρέπει να παραμείνει. Το τελευταίο που θέλει η νύφη είναι να μιλάνε όλοι για την ξώβυζη τουαλέτα σου (ακόμα χειρότερα, να μιλάνε για τα βυζιά σου, αγνοώντας την τουαλέτα σου) και να μην πρόσεξε κανείς το νυφικό της, που έβγαλε φουσκάλες, έκανε βουντού σε δυο πωλήτριες και τσακώθηκε με την κολλητή της μέχρι το βρει.
• Το ζευγάρι, που έχει είπαμε τραβήξει το διάολό του, δεν θέλει κανένα απρόοπτο. Κράτα το καπελάκι σου για το κυνήγι της αλεπούς στην Ουαλία ή όταν στεφανωθεί ο Χάρι(λαος), στης Δέσποινας το γάμο βρήκες να το παίξεις Ιζαμπέλα Μπλόου; Να ενημερώσω εδώ πως η μαγκιά της αναφερθείσας έγκειτο ότι δεν περίμενε την περίσταση για να ντυθεί όπως της γούσταρε. Φορούσε το καπελάκι της στραβά, χωρίς να κρατάει πισινές. Εδώ σε θέλω, φάσον άικον.
• Το ζευγάρι, που έχει μετανιώσει την ώρα και τη στιγμή που αποφάσισε θρησκευτικό πανηγύρι, θέλει ένα άλφα σεβασμό. Δεν πα' να 'σαι χορεύτρια καν-καν ή αποκρυφιστής Σαμάνος; Στο γάμο του δεν θα πας με τα ρούχα της δουλειάς. Αλλιώς μην πας, γιατί να πας, τι θέλεις ν' αποδείξεις;
• Το ζευγάρι έχει σόι. Βασικά, από δύο το έκαστον ήμισυ, τέσσερα σόγια. Βάλε να δεις πόσες θειάδες μας κάνει αυτό. Και γενικά, πόσο εύκολα μας ξεφεύγει η θεια εντός μας όταν σ' ένα γάμο βλέπουμε εμφάνιση ασυνήθιστη. Δεν είναι και προς φόβον, αλλά το βλέμμα το καρφωτό και το σκύψιμο σε διπλανό αυτάκι ενώ σε ατενίζει αδιάκοπα (το καταλάβαμε, εγώ και τα σερβίτσια. Για μένα λες!) είναι πολύ ενοχλητικό. Λες και οι ευχές δεν φτάνανε.
• Ο γάμος φέρνει γάμους και η κηδεία θανάτους. Νυφοπάζαρο φορέβερ. Καταρχάς, όλες οι θειες θέλουν να σε ζευγαρώσουν, για να κάνουν κάτι βασικά και γιατί στην αντίληψή τους ο γάμος είναι σαν το Δημόσιο ένα πράμα, αν μπορέσει να μπει κανείς, δεν υπάρχει περίπτωση να το απορρίψει. Κατά δευτέροις, εάν εσείς θέλετε διακαώς να παντρευτείτε, κι επειδή πιο εύκολο είναι να παντρευτεί κανείς παρά να κάνει σχέση της προκοπής απ' ότι (σας) φαίνεται, τσεκάρετε με τη μία διαθεσιμότητα, παρουσίαση, μπάντ-τζετ, την πεθερά, κι άλλα χρήσιμα. Κατά τρίτοις, εάν δεν είσθε σίνγκολ, έχετε την ηδονική ευκαιρία να τρίψετε στη μούρη των ζηλοφθόνων τι τεφαρίκι σας έλαχε. Γίνεστε κουκλιά και καμαρώνετε σαν χρυσοποίκιλτα αγαλματάκια στο μπουφέ, "ο αγαπητικός της βοσκοπούλας". Εάν έχετε γερό στομάχι δε, μπορείτε να απολαύσετε τα δηλητηριώδη σχόλια των ζηλοφθόνων ("Ωραία κοπέλα, για κοντή, μπράβο", "Αδυνάτισες, πολύ αδυνάτισες, μπράβο", "Τέλεια η φούστα σου, Ζάρα βίντατζ ε; Μπράβο") και μετά να βγάλετε το φτυάρι με την ησυχία σας. 
• Απολαύστε το τώρα που κρατάει. Μόλις δέσετε το γάιδαρό σας, ήτοι παντρευτείτε, πάρετε στεγαστικό, δυο αμάξια, κάνετε δυο παιδιά και δίπλες στην κοιλιά, μόνο η μαμά σας θα προσέχει τι φοράτε. Ειδάλλως, με Αμέρικαν Βίντατζ να εμφανιστείτε (τα κιβώτια της ΟΥΝΡΑ που έπαιρνε η γιαγιά; Αθάνατα αποφόρια, αθάνατα!), ουδείς θα σας προσέξει.
• Εάν γουστάρετε να στολίζεστε και να ψαρεύετε κοπλιμέντα για την εμφάνισή σας αλλά ντρέπεστε να το κάνετε κάθε μέρα, μην σας πουν και ψώνιο, ένας γάμος είναι η καλύτερη λύση. Εάν το διαβάσατε αυτό και ντραπήκατε, μην ντρέπεστε: είναι οι ενοχές που μας ρίχνανε στο γάλα, στο γάλα που κάθε μέρα μας έλεγαν οι κηδεμόνες πόσο δυσεύρετο ήτο όταν μεγαλώνανε και τώρα εμείς θέλουμε κακάο και μαύρη ζάχαρη για να το πιούμε. Είναι η μαγευτική αντίθεση του Ορθόδοξου Χριστιανισμού που σέβεται τα μαύρα λιτά του ράσα και τα τονίζει με κοσμήματα-γκουμούτσες, που ούτε στο τηλεμάρκετινγκ δεν θα βρεις πιο κιτς και φτηνιάρικα. Εν κατακλείδι, μην αφήνετε τα κοσμήματα να τα τρώει η ντουλάπα! Καλύτερα να τα φάνε με τα μάτια τους οι ζηλόφθονες και λοιποί θαυμασταί. Εγώ μια φορά στο ταχυδρομείο είχα δει μια ογδοντάχρονη Κυρία με ευθυτενές το ενάμιση μέτρο της και βυσσινί μπερεδάκι να σκεπάζει τη λιγοστή της κόμη. Εννοείται μου 'φτιαξε τη μέρα.
• Στο γάμο έχει φωτογράφους. Και οι πανάκριβες φωτογραφίες θέλουν τη θέση τους στον οικογενειακό μπουφέ. Θέλουν μαλλί, γυαλί και παντελόνι Λι. Θέλουν ζελέ στο μαλλί και στη ρίζα φρέσκια βαφή. 
• Υποτίθεται ένας γάμος είναι ένα υπέροχο μυστήριο, γιατί κι ένας γάμος είναι μια υπέροχη σχέση που θα κρατήσει για πάντα. Πριν γελάσετε κακαριστά, να σκεφτείτε ότι κάθε ζευγάρι πιστεύει ότι θα γεράσουν μαζί στη βεράντα με δώδεκα εγγόνια να τους αγαπάνε τρελά. Αν θέλετε να γίνετε κυνικοί, μην πάτε στο γάμο τους, κι αν πάτε, μη γίνετε κυνικοί. Κανείς δεν θέλει να τον ξυπνάνε στο πιο γλυκό του όνειρο. Άμα είναι να πάτε σαν λέτσοι, επειδή σιγά τώρα, παντρεύονται, και τι έγινε, μην πάτε, δεν θα περάσει κανείς καλά. Για κάθε "καλοντυμένο" καλεσμένο που εύχετε "να ζήσετε" το ζευγάρι βρίσκει ένα μικρούλη σύμμαχο. Για κάθε επαναστάτη άνευ αιτίας που εύχεται "και του χρόνου" το ζευγάρι νιώθει ένα μπουγέλο παγωμένο νερό κατευθείαν στη σπονδυλική στήλη. 

• Όσο διαβασμένα και φιλοσοφημένα μυαλά και να είστε, όσο ανυπότακτες και ατίθασες ιδιοσυγκρασίες και να διαθέτετε, όσο αντισυμβατικό και μεταμοντέρνο χαρακτήρα έχετε, κρατήστε τις υπερβάσεις για τον εαυτό σας. Με φωτεινή εξαίρεση αν παντρεύεστε εσείς ή κάποιος τόσο δικό σας, που χεστήκατε τι θα φοράτε, έχετε ένα κάρο άλλα πράγματα στο κεφάλι σας. Κάτι θα βρείτε. Είτε αυτό είναι Μάκης Τσέλιος είτε Ζάρα είτε Φεραγκάμο είτε Αν Ντεμέλεστερ (λατρεμένη).
•  Έχετε λεφτά; Έχετε τιμή; Έχετε αξιοπρέπεια; Και, το κυριότερο, θέλετε να το ξέρουν όλοι, άμα τη αφίξει σας; Σας ενδιαφέρει η αποψη και του β' αναπληρωματικού σερβιτόρου; Ντυθείτε σένια. Βρείτε το στοιχείο που θέλετε να υπερτονίσετε και ΚαΜπούμ! Ξεκαθαρίσατε τη θέση σας. Φιουουου.

 Στο επόμενο τεύχος: Τι να βάλετε στο γάμο, οδηγίες προς άρρενες. Μείνατε συντονισμένοι.